Climate Change Education in Secondary and Tertiary Programs. A Systematic Review

Ondanks de urgentie van de klimaatcrisis blijft klimaatverandering educatie (KVE) een relatief onontgonnen gebied. Door middel van een systematische review onderzoekt deze studie de demografische kenmerken en het ontwerp van educatieve programma's met betrekking tot klimaatverandering. Het onderzoek verkent de chronologische evolutie van KVE-publicaties, hun wereldwijde vertegenwoordiging, de onderwijsinstellingen waarin KVE-programma's worden geïmplementeerd, en de dominante thema's binnen KVE-programma's, gebruikmakend van de PRISMA methode voor systematische reviews. De bevindingen geven een opvallende groei in het onderzoeksveld aan, een gebrek aan vertegenwoordiging in landen met een gemiddeld inkomen en een oververtegenwoordiging op het niveau van het hoger secundair onderwijs. Bovendien benadrukken de bevindingen een aanzienlijke nadruk op klimaatgeletterdheid binnen deze programma's, terwijl de affectieve dimensie relatief wordt verwaarloosd. Deze studie levert niet alleen waardevolle inzichten in de staat van KVE, maar legt ook de basis voor meer inclusieve en holistische educatieve strategieën met betrekking tot klimaatverandering. Dergelijke strategieën zijn van essentieel belang om de jongere generatie adequaat voor te bereiden op de uitdagingen van klimaatmitigatie en -adaptatie in een steeds klimaatkwetsbaardere wereld.

---

Despite the urgency of the climate crisis, climate change education (CCE) remains a relatively underexplored domain. Through a systematic review, this study investigates the demographic characteristics and the design of educational programs related to climate change. The research explores the chronological evolution of CCE publications, their global representation, the educational settings in which CCE programs are implemented, and the prevalent themes within CCE programs, using the PRISMA method for systematic reviews. The findings indicate a noticeable growth in the research field, a lack of representation in low-and-middle-income countries, and an overrepresentation at the higher secondary educational level. Moreover, the findings highlight a significant emphasis on climate literacy within these programs, while the affective dimension is relatively neglected. This study not only provides valuable insights into the state of CCE but also establishes the groundwork for more inclusive and holistic climate education strategies. Such strategies are imperative for adequately preparing the younger generation to confront the challenges of climate mitigation and adaptation in an increasingly climate-vulnerable world