WELKE NOOD HEBBEN BI+ PERSONEN AAN EEN VERENIGINGSLEVEN?

Hoewel er vandaag toenemende aandacht is voor seksuele diversiteit en er belangrijke stappen zijn gezet op het vlak van wetgeving, blijven bi+ personen - personen die een aantrekking hebben tot meer dan één gender - onderbelicht in de maatschappij en in wetenschappelijk onderzoek. In deze masterproef wordt onderzocht welke behoeften bi+ individuen ervaren met betrekking tot een bi+ specifieke gemeenschap, en hoe dergelijke gemeenschap vormgegeven kan worden.

Er werden semi-gestructureerde interviews afgenomen met veertien bi+ personen tussen achttien en dertig jaar, woonachtig in Vlaanderen of Brussel. Daarnaast werd een focusgroep georganiseerd met drie bi+ participanten die expliciet aangaven nood te hebben aan een bi+ specifieke gemeenschap om na te gaan hoe deze vormgegeven kan worden. De gesprekken vonden plaats via Microsoft Teams of in de ruimtes van Wel Jong, een organisatie die zich inzet voor een gelijkwaardige samenleving en is ook een ontmoetingsplaats voor LGBTQI+ jongeren.

De meerderheid van de respondenten ervaart hun biseksualiteit als onzichtbaar, mede door bifobie, bi-erasure en stereotypen. Hoewel er al verbeteringen in zichtbaarheid worden opgemerkt, blijft er nood aan verdere vooruitgang. Bi+ personen geven aan behoefte te hebben aan herkenning, zichtbaarheid en verbondenheid. Slechts een minderheid gaf aan een behoefte te hebben aan een bi+ specifieke gemeenschap, omdat zij vaak steun vinden binnen de LGBTQI+ gemeenschap, op sociale media of via contact met andere bi+ personen. Toch blijft er vraag naar normalisering, inclusiviteit en verbinding/ondersteuning via verschillende initiatieven zoals sociale media en educatie. Zowel fysieke ontmoetingsplaatsen als online platformen werden gezien als waardevolle middelen om verbinding te creëren, mits er voldoende aandacht is voor veiligheid, laagdrempeligheid en toegankelijkheid.